Abla - Emine Işınsu Şiiri - Tunga Eralp

Abla demek geldi içimden sana,
Ablacığım nur içinde yat e mi,
Çok feyz aldım senden, hayrın çok bana,
Ablacığım nur içinde yat e mi.

Çok okudum seni, dinledim pek çok,
Dosdoğruydu yolun, hiçbir kırık yok,
Vakitsiz gidişin oldu bize şok,
Ablacığım nur içinde yat e mi.

Bakmadın hiç üç beş soysuz kıprağa,
Ülkü fidanları ektin toprağa,
Su oldun onlara, çıktın yaprağa,
Ablacığım nur içinde yat e mi.

"İki Nokta" koyup açtın kapıyı,
"Küçük Dünya" ile kurdun yapıyı,
"Bir Aile" dedin, çattın çatıyı,
Ablacığım nur içinde yat e mi.

Sana hayran olan çoktu efendim,
Buna bizzat şahit oldum ben kendim,
Belki inanmazsın, biri de bendim,
Ablacığım nur içinde yat e mi.

Seni anlatmaya yetmez bu kalem,
Zamansız gidişin oldu bak elem,
Biz ne desek boş, Allahualem,
Ablacığım nur içinde yat e mi.

Hep Türkçe okuyup yazdın evreni,
Türk olmaya özendirdin çevreni,
Sen zirvede tamamladın devreni,
Ablacığım nur içinde yat e mi.

İşte böyle abla, bir doldum taştım,
Belki çok konuştum, ben bile şaştım,
Hakkını helâl et, haddimi aştım,
Ablacığım nur içinde yat e mi.

Dilerim ki Hakk rızası alasın,
Cennet-i Âlâ'da huzur bulasın,
Fatma Ana'mıza komşu olasın,
Ablacığım nur içinde yat e mi.