Abla-can Şiiri - Hasan Fahri Tan

Ellerini kaldır,büyük bir hazla
Rahmet sağnağında ıslan abla-can.
Dua sofrasına bir kaşık fazla
Koy da bir kenara yaslan abla-can.

Mâdem kardeş olduk bezm-i elest'te
Bırak da çalınsın bu mâhur beste
Keramet sükûtta gizlenen seste
Sus da mâverâya seslen abla-can.

Düşürme gönülden bizi sakın a'
Gitsek uzaklara,gelsek yakına
Gamlanma dünyanın bu firakına
Ahret hicranıyla hislen abla-can.

Muhabbet tâcıdır bizim tâcımız
Sevincimiz birdir; birdir acımız.
''Sıbğatellah'' dedi,kurtarıcımız
Rabbin boyasıyla süslen abla-can.