abla bana matematik oku,
şiirlerin uykuma kastı var!
her bir söz'ü',
uykularımı hiç acımadan katlediyor.
merhamet dediğin sanki onda hiç var olmamış gibi,
imlası bozulmuş bir ifade biçimi gibi duruyor.
yüzümde bir çirkinlik peydah oldu
annemi geçtim
türküler bile benden korkuyor.
abla bana matematik oku
şiirlere yürekten el fatiha
içimiz de iç kanamalı ağrılar var olmakta.
ALLAH'ım
biraz rahmet gerekiyor şu sıra.
sol yanıma
hiç geçecek gibi de değil
canım bilmediğim bir türde yanıyor
izi yok acımın
ağrıyan yerlerimi göremiyorum
uğultulu bir sancı
kasıtlı intiharlara gebe
tutuyorum içimde
intiharlar içime kusuyor
gözlerimin zaptında zorlanıyorum.
abla bana matematik oku!
aklımı onsuz bir düşe vurmalıyım
gitmeliyim buralardan
gitmeyi bina etmeliyim.
onun olmadığı yerlerde binalara dinamit döşemeliyim.
pimi elinde,parmağına dokunmalı abla.
beni kendimden soğutmalıyım..
ben kendimi kandıramıyorum
onu sevmemeyi bin türlü denemedim
onu sevmeyi bitiremiyorum.
bitirmek isteyen kim!
abla bana sarıl!
yokluğunda içim parçalara bölünüyor,
inciniyorum.
Kayıt Tarihi : 29.1.2014 03:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiirin kişi ve kurumlarla hiç bir alakası yok.tamamen hayal ürünüdür.
TÜM YORUMLAR (2)