Huzur bulup amin diyeceğim bir mabet arıyorum
Her anış bir tesellinin daha bitişi
Örselenip avuçlarımda ölen narin bir çiçek gibisin
Bir sessizlik çadırı bu-oksijen çadırı benzeri
Sanki mevsim karakış her yer zemheri
Ellerin titriyor üşüyor musun korkuyor musun anlamıyorum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yerine ölünecek olanlar da var....
Doldurulamayacak kadar yerleri, değerli olanlar..
Ne yazık ki mümkün değil Nimet Hanım...
Kendinden başkasına ölemiyor insan...
Doğamadığı gibi..
Rahmet dilerim abinize..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta