Abilerime Şiiri - Nebi Ünler

ABİLERİME

Bir zamanlar köyümüz de
Gıptayla izlenirdiniz…
Kimse duramazdı önünüzde
“Dağ gibiler…” denirdiniz.

Halil, Ekrem, Cahit denince,
Keyfi gelirdi, Koca Dede’nin
Ağırlığınız vardı yeterince,
Torunlarıydınız İrebce ebe’nin.

Yaprak dökümü geldi
Birer birer gittiniz…
Acınız ciğer deldi
Bizleri kül ettiniz.

İstesek, istemesekte
Hayat devam ediyor…
Vaktini bilmesekte
Herkes mutlak geliyor

Yılgın Yağmur derki; okun,
Fatiha’yla, ihlas abilerime…
Dün varken, bu gün yokun,
Kuralı işledi abilerime.

Adanasız, 22.08.14 - 01.36 Yılgın Yağmur
…………