hayat,
bir tütün tabakasında saklıydı oysa
bazen ince bir kağıda sarılır
sonra bir çakmak çakılırdı
ve küle dönerdi her nefeste
çekil yolumdan diyorsun da
yol sana mı ait?
zıpkın gibi düşlerime saplandığın
gecelerin hatırına
unutma ki
o yol
Zulmün sofrasında oturmuş,
Ekmeği acıya banmışız
Düşün!
Bu şekilde yaşamaya çalışmışız.
Sonradan çizilmiş kaderimiz
Parçalara ayrılmışız.
kalırsan, en kötü ihtimal sessizlik olur
gidersen, en iyi ihtimal kıyametim olur
kalırsan, belki oturur bir çay içeriz
bakarsın, bu sessizlik bir son bulur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!