Ömrün darası düşülünce
Ölüm net kalıyor geride
Elimin darası viran bahçeye
Gül diktim talan günlerinde
Her yaştan çocuklardır
Şiirimin ilk okuyucuları
Göğsünde çarpan yürekle
Sessizce tutarlar alkışları
Hele içlerinde biri var ki
Akşamları yorgun argın
Kuşlardan sonra başlar
Yuvalara dönüşümüz
Avuçlarımda katmer olmuş
Pişkin nasırlar
Yani kimliğimiz
Zonguldak cennet mekan
Müşkül kentidir emeğin
Uzun Mehmet'ten beriye
Madenci cehennemde rehin
Kefensiz ölümlere adanmış
Hadi Memet abi
Bir masa da bize donatıver
Gördüğün gibi
Kendilerinden başkası olmayan
ilk göz ağrısı iki insanız
Diyelim yanımdaki bayan Havva
Bir zamanlar
Anamın kuzusu
Babamın koçu
Ufacık çocuktum
Demirciler arastasında
Yoksul pir ustalardan
Neden diyorum durmadan
Düşündüğüm ormanı biçiyorlar
Küçük bir kuş olsam şimdi
Nereye konacağım
Tek bir ağaç kalmış
Hangi dalına konsam
Yurdunda yurtsuz kalan
Ben mülksüz işçi
Başımda masmavi kocaman
Babamdan miras eski şapka
Yırtılan yerleri yamanır
Parçalı beyaz kirli bulutla
Gençler bilirim
Oğullarım bin Ferhat
Kızlarım bin Şirin
Aslı'dan güzel
Kerem'den sevdalı
Paramparça yangın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!