sen de saklanmıştın karanlıktan hafif bir teknenin denize batarken çıkardığı sesle bırakmıştın yastık altına değer bildiklerini duyabildiğin kadar duyacaktın çığlıkları bir küskün kuşun kanatları altında sönen ateşin dumanlarıymışçasına süzüldün buruk bir hülya atölyesinde damarına kan gitmezken.. içi toz dolu mektup kutusu bir beyin hafakanı.. sıvazlarsın bamtelini kalbi delercesine ses çıkmaz ahşap merdivenden çocukların kuş sesleriyle olan yarışında hep kazanırsın duyduklarını günahsız ellerin gıda nöbetleri bile bir fırsat az ileri sürüklenir dalgalar ayaklarına gelmiş deniz düşleriyle bir fay hattının üstünde yetiştirirsin güllerini olur biter sabrın demetli elleriyle saatimin anlattığı masallarda hep zamanı elemişim kalbime böyle bak bir partikül bırakırken kalemin noktası içimin dünyası tatlı tıkırtıda var bir muhabbet goncası.. Gürsel ÇOPUR
Gürsel ÇopurKayıt Tarihi : 5.9.2011 17:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürsel Çopur](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/05/abide-bakisli-dusunceler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!