Ruhumun karanlıklarından gelen bu ses,
Damarlarım boyunca bu uğultuyu kes!
Ey sevgili! efsunlu gözlerinden gelen,
Bu saf güzellikle sensin aklımı çelen.
Kalbimi yaran bu sızı nasıl bir sızı?
Bu kalp istemez başkasını sen ol razı!
Zincirlenmiş, kenetlenmiş bak tüm hislerim
Tüm duyguları senle yaşamak isterim...
Sen varken mümkün müdür zaman geçsin
Gözlerinle eşsiz bir abide gibi dururken karşımda
Ölüm bir adım dahi yaklaşabilir mi bana
Senin yokluğunda zaten defalarca ölen ben
O gözlere bakarak tekrar ölebilir mi?
Kayıt Tarihi : 19.4.2020 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan bin kere bile ölebilir, sevgilinin onu her gözlerinden mahrum etmesinde..
Ellerinize yüreğinize sağlık
Tebrikler
Kimisine yetişiyoruz...kimisine yetişemiyoruz....
Sonrası tabi ki üzülüyoruz..........!
Mutlaka bekleniyoruzdur bazı yerlere....ev sahibi güzel insanlar çok...
Uzun soluk misafirlik isterler, karınca kararınca takılıyoruz müddeti..........
Mânâ arayınca civan...Yorum yapılmış yoldaşı
Yazı oluşunca vatan, Kalem olmuş vatandaşı.
Nokta arayınca civan...Virgülü bulmuş yoldaşı
Kitabı yapmışlar vatan, Kelâm olmuş vatandaşı.
Yani......bir soluk alalım dedik, hoşçakal demeden önce...
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn şair Metehan KILINÇ
En derin hürmetlerimle...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (5)