abi, MAVİŞLERE ESİR Mİ? DÜŞTÜN

Denizleri yarasım geliyor,
elimde sakladığım bir tek çam yaprağını,
saplayarak beynime, beynime.
Çam yaprağında sen yazılısın “abi”
sayfalara sığdıramadığım kocaman yüreğine ne oldu?


Kar, tipi, soğuk kış günlerinin,
gecelerinin takırdatan ayazı,
çene kemiklerimde.
Dilim kocaman, kocaman olmuş dönmüyor,
dönemiyor dişlerimin ardında bağlı.

MAVİŞLERE ESİR Mİ DÜŞTÜN NE?

Eksik dişimin arasına sıkışan çam yaprağı,
rayhasını salıyor dağlanmış damağıma acı mı acı.,
Genzimde tarifsiz sancı,
diken mi yutturdular,
kopcamı emdirdiler,


iyne de iplik var.
Dikiliyor, dikiliyorda, daralıyor nefesim,
iyne batıklarında oyuluyor, oyuluyor ciğerimde ki sen.
Kurutulmuş dal, ucuna tel takılmış çuval iğnesi,
ben seni nasıl yutarım? acı bir testi su,koltuğunda.

Meyveleri soluksuz toplanmış elma ağacı ve aciz sen
çok şey anlatıyor, roman yazdırıyor.
BÜYÜKLERİNİ yok ve aptal sayacak kadar nasılda biçare,
KÜÇÜCÜKSÜN.
Nerede? o kocaman yüreğin.

Bizim oralarda herkesler, ham köylüymüş öğrettiler,
kendini o ham köye nasılda sığdırdın.
Sığmaz diyordum, düşünceleri baya baya geniş diyordum,
yüreği çok büyükdür.eğitimli,dünya görüşlü diyordum
Nerede? o kocaman yüreğin.

Öyle bir sığdırmışsın ki yırtık çuvala kendini,
İÇİN BOŞ, çalıların dibinde, ÇÜRÜYORSUN.
Belli ki fındık zamanında UNUTULMUŞSUN
belki de eski diye ATILMIŞSIN HA. …
Kocaman yüreğine ne oldu! ! !

CAHİLLERE SAKALINI KAPTIRMIŞSIN
KÜÇÜCÜKSÜN.....KÜFLENMİŞSİN
İÇİN BOŞ, ÇÜRÜYORSUN, UNUTULMUŞSUN, ATILMIŞSIN
YÜREĞİNİ, MAVİŞLERE KAPTIRMIŞSIN....