Şiirler yazıyorum mısralarca.
Öyküler,masallar,satırlarca..
Abesle iştigal;
Okunmuyor insanlarca.
Besteler yapıyorum ruhun gıdasıdır diye,
Yemekler yapıyorum bedene şifadır diye.
Ne ruhum,ne bedenim doymuyor. Niye?
Abesle iştigal...
Seviyorum var gücümle,sevileyim diye.
Dudaklarım gülüyor,gönlüm de gülsün diye.
Gülmüyor bir türlü, gülemiyor. Niye?
Abesle iştigal...
Mutluluğu ararken, varlığı sorgularken,
Doğrular doğru mudur sahiden?
''Çirkinlikler,kötülükler niye var? ''derken,
Ömür bitti,ölüm geldi aniden.
Anladım ki her şey,abesle iştigal.
Abesle iştigal...
Kayıt Tarihi : 1.4.2008 02:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönüller gülsün diye eskimedik mi,
gönülleri güldürelim diye biz eskimedik mi?
Hayat değil mi, kor tanelerini içimize atan?
En azından sen hep gül uzaktaki can dost...
Mustafa Yılmaz
izmir
anlamak anlaşılmak zordur bazen...
ama umuda yarına yarınlarımıza bir şekilde gülümseyebilmeliyiz...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
TÜM YORUMLAR (5)