Vah etmek için gelmedin ki dünya'ya
Bir ahh çekiyorum beyazlayan saçına
Ağlamak, gözünde yuva etmiş kendine
Kim bilir tek damlası ne için, kim izninde
Dilindeki yâr ismi nakış olmuş sözlerinde
Ahh Anam çekme eyvahı etme böyle kendine
Sevgili, sen gönlüme ahret ışığım
Allah'ın seversen bırakma ellerimi
Bu kalabalığın içinde tek kalmışım
Umut olarak yazdım her sözlerimi
Allah'ın seversen bırakma ellerimi
Gitme vakti bekler beni köyü
Tesir eder bin bir sözü
Aklımda yoktu verdiler közü
İki göz arar oldu Elâ gözü
Dağları aşma vakti geldi
Bir koku savruldu burnuma
Bu koku bitkinin mi yoksa senin mi?
Kaybolma da yerinde dur
Aklımın ucundaki yoksa ismin mi?
Kaç oldu rüyamda misafir oldun
Gözyaşına döndü gönül yangını
bir damlacık yaş mı sandı gözlerin
geceler hep beni ruhuna aldı
kısa bir düş mü sandı gözlerin
İki çift sözün alevleri söndürdü
Gözlerine hasret biçare
Beyazlar içinde gördüm
Cümle cihanda yok çare
Ben aslında hep kördüm
Sana övgülerin yoktur sonu
Bütün kitaplar da aradım ismini
İsmin, kapladı karanlığın içini
Onca övgüler de bir seni buldum
"Ahh" dedim göğsüme vurdum
Gül kokusu yayıyor gülüşün
Yüreğimde ikimizi taşıyorum
ama sen bilmezsin gülüm
Bazen gözlerine dalıyorum
ama sen görmezsin gülüm
Sur'a üfledim o gözlerinle
Her ayrılığın sonu hüsrandır
Zerre hüznün olsaydım keşke
Canın hatrına, can fedadır
Gönlünde ben olsaydım keşke
Sen yürüdün arkandan baktım
Bunca derde birde derman gerek
Derman da yetmez birde Leyla gerek
Yoksa Sürünerek biteceğiz, böyle olmaz
Dağlarda açan bir gonca, Leylasız olmaz
Süzüldü rahmet gönlüme,ağladım inan gidişinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!