Yine acıya gark oldu Reyhanlı
Yine ölüm kustu, o eli kanlı
Döktü gözyaşını her bir vicdanlı
Fatma Avlar için açıldı gökler
Şehidi almış, gidiyor melekler
Kimi İngiliz, kimi Fransız, kimi Anzak'tı
Denizler kıpkırmızıydı, oluk oluk kan aktı
Yıllar sonra tarih, onlar için, şöyle yazacaktı
Geldiler
Gördüler
Öldüler
Yok, yok!
Şiirlerin suçu yok.
Hazmedemediğim tek şey
"Gidişindi"...
Gitme!
Gökyüzü düşer üstüme
Taşıyamam firkatini
Gece olurum
Hasret olurum
Yalnız kalırım…
Ekmek bana, ben ekmeğe uzağım
O bana, hem ben ona yasağım
Ne yazık ki hep böyle yaşayacağım
Glu Glu tensiz glutensiz
Glu Glu tensiz glutensiz
Bir gökyüzüne baktım,
Bir de gözlerine;
Gökyüzü sadece maviydi,
Gözlerinse masmavi.
Bir denize baktım,
Tüm yaşanmışlıkları
Bir "hoşçakal"a yüklemek
Günah değil mi?
Abdurrahman Tümer
Adını senin ‘hoşgörü’ koydular
Akdeniz’e gelip selam durdular
Sende huzuru, hem hazzı buldular
Güneyin güneşi, sensin Hatay’ım.
Üç dinde barış, üç din yan yana
Yedi harf, çift isimdir
Kartpostal bir resimdir
Görmeye hevesimdir
Güzel köyüm Mastepem
Yakub gibi kalbi olanın
Yusuf kadar hasreti olur;
"Hu" der ağlar
"Hu " der susar
"Hu " der sabır eder...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!