Uyudu uyandı kör karanlıklar
Hasreti sabaha vurdu bu gece
Rüzgarlar hıçkırdı sustu çıglıklar
Ay bakıp geceye durdu bu gece
Yazgım deyip tuşa geldim
Uzun yoldan boşa geldim
Ara gazı çoşa geldim
Affet beni gül kokulum
O can yakan pozlarını
Usandıran nazlarını
Deniz deniz gözlerini
Arıyorum nerdesin
Sevgi derler adına
Şiirler yazdım ben sana
Hadi durma okusana
Görmedigim meçhul insan
Adının ömrü kırk yıl sürer
Asker yolu beklerim
Gönlümdedir sevgilerim
Dertlerim çoktur benim
Ben bir asker eşiyim
Çaresizim tek başıma
Gündüz güneş,
Gece ay,
Işık gibi hep aydınlatan,
Bir babam vardı benim...
Daha on sekizinde
Başıma karlar yagdı agırdı şaçlarım
Dört duvar arasında ben hergün aglarım
Görüş günümü bekler bekler dalarım
Kadere boyun egdik çilem dolmaz anam
Özgür bırak sözlerini benimdir diyeyem
Ne iyi dir ne kötüdür içimdeki her şeyin
Aglama sızlama yalvar mevlaya
Dertlerin bitecek sarıl duaya
Her hangi bir gündü seni tanıdıgım gün
Sana aşık olmak aklımdan geçmiyor
Öyle bir baktınki gözlerimin içine
Bir şeyler yeniden hatırlandı içime
Senindir yine akşamlar
O sahillerde hala ayak izlerin var
Kimbilir şimdi nerdesin hangi şehirde
Liman sensiz sen nerdesin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!