Herşeyi bu dünyada bırakacak
Sensizliği ve mutsuzluğumu
Uçurumlardan atacak
Kurtulacaktım bu dünyadan
Sıyrılacaktım acılardan
Olmadı işte yapamadım
Ölüm var elbette ömrümüm sonunda
Belki baharımda belkide hiç bitmesin dedigim anlarda
Öleceğim elbet
Giyeceğim kara toprağın urbasını bende
Gireceğim tabuta
Tam dört inanmışın omuzunda
Önce iki damla göz yaşı
Sonra biraz hüzün
'Bitmez' dedin
Bak işte bitti iki gözüm
Sahteymiş sevgisi
Yalanmış bakışları
Gavur babam verdiğinde beni bir zalime
İstemem dedim dedim ağladım
Hayın anam da demedi ya 'verme kızı girme günahına'
Anama da beddua ettim ettim ağladım
Telimden duvağımdan çıktıgımda sılamdan
Dönüp dönüp ardına bakan gözlerime
Öylece durup, gidişini seyredecegim
Belki hiçbir şey söylemeyecegim
Gitme diyemeyecegim
Sana umursamuyorum gibi gelecek
Ama nereden bileceksin ki
İçimde kıyametlerin koptugunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!