öylesine yazıyorum işte...kendim için....birilerinin beğenmesi güzel..ama hedef o değil...
dün seni gördüm bir güneş batımında
ellerinde nasırlar nur olmuştu anne
toprak kokuyordun
pamuk tarlalarında pamuk ellerini sevdim
anne
biliyor musun artık ben pamuğu seviyorum
Şairim ya ilk bahar akşamlarında
ayın şavkı vurur pencereden
deli eder insanı
eski aşk şarkıları
sevişme saatlerinde çiçeklerle
bir kelebeğin kanadına takılı
sözler söylenir sevgiliye
duysun diye haykırır birileri
anlar da sever diye
sevse de olur sevmese de
sen sevdin
gerisi boşluk
türküler söyle arkadaş
sokakları bizim köy olsun
kokusu sevda olsun bu şehirde
gecelere bir ışık olsun yalnız kervanlarda
korkan kıza ninni ağlayan çocuğa ninni...
mevsimler gelip geçer
milyonlar değişir
bir dünya milyon dünya
insan değişir
toprak değişir
zaman geçer
seni anlatmak şiirlere
yalnızlığa yokluğa anlatmak
yeterli değil mısralar seneler
seni anlatmak
yokluk gibi
bazen olurya insan konuşmak ister
bir gün geçmiş olabilir
ama ben baş kaldırıyorum zamana
saçlarımı beyazlar zaptedmiş olabilir
yanaklarımda derin vadiler oluşabilir
yine de baş kaldırıyorum zamana
İstanbul olmak vardı
boğazın İstanbulu
sevgiliden destedeste gül almak için
İstanbul olmak vardı
bir akşam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!