Ben duygularımı hislerimi serdim yollarına
Ben yüreğimi kalbimi verdim kollarına
Ben aşkımı sevgimi verdim uğruna
Olmadı be haketmedin olmadı
Ben acılar çektim ateşlerde yandım kahrından
İki göz bir oda ev istemiştim
Bir oğlan birde kız olsun demiştim
Kaderden yana yüzüm gülmedi
Oysaki fazla şey istememiştim
Kızım babasına düşkün olurdu
Zaman gece yarısı
Ve ben her zaman olduğu gibi
Yine seni düşünüyorum
İnce boyun, narin yüzün ve güzel gülüşün
Öyle bir ses ki ruhuma tatlı gibi
Sevmeyi öğrendim senden sevildiğim zamanlar
Ne zaman kalemi alsam elime
Aklıma ilk gelen sen oluyorsun
Yazmak isetsemde birkaç kelime
Satıra dökülen sen oluyorsun
Acılar üst üste geldiği zaman
Yokluğunla ateş dondu
Yüreğime hazan doldu
Gözlerimin feri soldu
Sensiz kaldı bak gözlerim
Dön gel ALLAHın seversen
Şu koca dünyada bir senim vardı
Sensiz koca dünya zindan ve dardı
Ne gidecek evim ne yuvam kaldı
Evim yuvam sendin sevmedin beni
Ellerimden tutup alma koynuna
Tenha bir köşede kıvrılmış gibi
Virane perişan yıkılmış gibi
Gurbet ellerine sığınmış gibi
Sıladan vatandan yuvadan uzak
Yalnızlık üstüme çökmüş abanmış
Bir gece aklına gelirsem eğer
Yak bir sigara çek yavaş yavaş
Savur dumanını göklere doğru
Dumanın ardından bak yavaş
Nerdeyim nasılım merak edersen
Bir gece ansızın çökerse hüzün
Duvara takılıp kalırsa gözün
Sakın ha düşmesin o tatlı yüzün
Beni hatırlayıp gülümse Yüsram
Pamuk ellerimi açıp Allaha
Bu zalım dünyanın nesine kanam
Ne yüzüm güldürdü ne dostum kaldı
Aldı herşeyimi hangine yanam
Ne evim ne barkım ne postum kaldı
İki kapılı bir hansın dünya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!