Ben duygularımı hislerimi serdim yollarına
Ben yüreğimi kalbimi verdim kollarına
Ben aşkımı sevgimi verdim uğruna
Olmadı be haketmedin olmadı
Ben acılar çektim ateşlerde yandım kahrından
İki göz bir oda ev istemiştim
Bir oğlan birde kız olsun demiştim
Kaderden yana yüzüm gülmedi
Oysaki fazla şey istememiştim
Kızım babasına düşkün olurdu
Zaman gece yarısı
Ve ben her zaman olduğu gibi
Yine seni düşünüyorum
İnce boyun, narin yüzün ve güzel gülüşün
Öyle bir ses ki ruhuma tatlı gibi
Sevmeyi öğrendim senden sevildiğim zamanlar
Ne zaman kalemi alsam elime
Aklıma ilk gelen sen oluyorsun
Yazmak isetsemde birkaç kelime
Satıra dökülen sen oluyorsun
Acılar üst üste geldiği zaman
Yokluğunla ateş dondu
Yüreğime hazan doldu
Gözlerimin feri soldu
Sensiz kaldı bak gözlerim
Dön gel ALLAHın seversen
Kahverengi bakar Güzel gözlerin
Hep iman doludur duan sözlerin
üstümüzden eksik olmaz ellerin
En güzel kaderim sevgili eşim
Tek başına bir orduya bedelsin
Şu koca dünyada bir senim vardı
Sensiz koca dünya zindan ve dardı
Ne gidecek evim ne yuvam kaldı
Evim yuvam sendin sevmedin beni
Ellerimden tutup alma koynuna
Tenha bir köşede kıvrılmış gibi
Virane perişan yıkılmış gibi
Gurbet ellerine sığınmış gibi
Sıladan vatandan yuvadan uzak
Yalnızlık üstüme çökmüş abanmış
Çıkarım yollara Yarenim Sensiz
Özümde yanarsın dumansız sessiz
Söyle ne yaparsın Maraşta Bensiz
Yollar çekilmiyor be sensiz Yaren
Bir çarşamba günü bırakıp gittin
Bir gece aklına gelirsem eğer
Yak bir sigara çek yavaş yavaş
Savur dumanını göklere doğru
Dumanın ardından bak yavaş
Nerdeyim nasılım merak edersen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!