Bir buruk ki İstanbul; ağyarda güvercinler
Yalçın burçlarda güneş enin enin ağlaşır,
Hezeyanda mahbuplar: insan, melek ve cinler…
Firak, zeval ve şarap sularında karışır.
Rabbi’nin tüllerine bürünmüş koca şehir!
biliyorum
sen şimdi denizlere uzak bir memlekette
yağmur bekleyen cariyelerin saçlarını örüyorsun
buğusuz camlar ardında...
demlenen bir bir güneş gibi eriterek uzakları
gözbebeklerime oturuyorsun anne
o isli bulutlardan damla damla düşer sis
ıslatır libasları ya iblis ya da nefis
tepişmekte 'nur' ve 'nar', ötede başka bir ses
diri dudaklardan gelir
bir fısıltı
ALLAH bes! ..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!