Abdurrahman Atabey Şiirleri - Şair Abdur ...

hüzün

bu gün eylülün biri
bir hüzün sağanağına tutuldu yüreğim
özlem sevda ile yoğruldu,
kalbime astığım muskaların yaprakları sarardı

Jİ BO YARÊ

Min xwe di ronahiya rojê de veşart
Dêmê sor de parzinîme dilê te
Min xwe di nava kulîlkan de veşart
Di nêrînê de meşiyame çavê te

KARDELEN

Kardelenler neden boyunlarını büker
Müjdecisi değil mi onlar baharın
Güneşi besleyen bakışlar var kendilerinde
Kan dolaşımıdır onlar sevdaların

Nêrîna Evînî

Nêrîna evînî neveşêrîne
Bêhna kulîlkên dilê te,
Îlhama kelîmeyên helbestên min e.
Stêrkên êxsîrê çavan azad bike,

…………
Ruwê te heyva çardê geştir e
Nêrina te tîra dil de kûrtir e
Ew xemza dêma te sitêrkek bo dil
Sitêrka min tava rojê geştir e

sana koşamıyorum



sen hiç çiçek gördün mü?
koparılmış dalında bülbüle gülümseyen

seni unutmak

seni unutmak için amansız bir savaşa girdim
zihnimle, yüreğimle
gözlerinden sözcükler çalmış gözlerimle
ellerinin sıcaklığı sinmiş ellerimle

Sensizlik

Yüzünün coğrafyasına yaptığım her keşif
Yeni bir acı ve kederdi
Çizdiğim her siluet bir hicran
Dokunduğum her bakış bir özlemdi

sensizlik ateşi

gecenin koyu katmer karanlığında
sana dair düşünceler kemiriyor beynimi
başımı koyduğum yastık artık koca bir taş
sığındığım odam tam bir zindan

sevda ateşi



sevda ateşi sönmek bilmiyor
vuslat ne zaman sorusu