Abdurrahman'a Şiiri - Hüseyin Sönmez

Minik yüreğiyle,gitti fırına,
Bilemedi ki çıkacak mıydı
Yarına?
Cebin de,bir beş yüzlük
Bir ekmek parasını kaptı,
Köşeden saptı
Koşarak caddeye fırladı.
Gözleri parladı.
Bir ekmek alacak
Artan bozukluk onun olacaktı.
Kalbi mutluluk dolacaktı.
Bir şeker parası
Ne de güzel yalayacaktı
Onu.

Caddeyi hızla geçti.
Tam kaldırıma çıkacaktı ki,
Hain bir kamyon
Onu seçti.
Sürükledi
Cadde boyunca
Miniği,
Yere yığldı kaldı!
Acılar feryatlar!
Kırşehir'i sardı.
Bu dünya ona dardı.
Kan ağlıyordu sabahın ayazı,
Kıpkırmızı kan olmuştu
Yere düşen çiğin beyazı.

Yürekler yanmış,kavrulmuştu.
Minik Abdurrahman
Minik yavrum
Bir sabah ayrılmıştı
Aramızadan.
Geride acı, gözyaşı
Bırakarak,
Yoksul aile
Alışmak zorundaydı
Onsuz yaşayarak...