Abdurrahim Küçük Şiirleri - Şair Abdurra ...

Elime bağlayıp çelik kelepçe
Oturup karşımda ağlama gurbet
Bana karalara bulup gerekçe
Kendine mor’unu sağlama gurbet

Varlığım yokluğum kıvancım tasam
Hasretle baktığın ana doymasam
Dergâhının kapısına bağlansam
Beni yâd ellere atar mısın sen? ! ..

Hayalim felç olsa zaman dağlasa

Neyim var neyim yok almışta gitmiş
Öksüz baş taşıyor kup kuru sine
Sevdalı gecemin sırları bitmiş
Yalnız o basıyor beni göksüne

Kara bahtım, siyah tülbent bağlasın

Sevdiğimden haber getir gardiyan
Tutsağının özlemiyle yasta mı? ! ..
Kanaviçe bakış küçük Marzıya’m
Görüş günü niye gelmez, hasta mı! ? ..

Melek yüzlüm mektubunu okudum
Hasretin içimde yanan kor diyor
Hece hece her harfini dokudum
Ayrılığın düğüm düğüm zor diyor

Titrek ellerinle süzgün gözlerin

Bir hayat sarhoşuydum, belki de bunamıştım
Dudağıma sevgiyi elimle yamamıştım
Belki çarpık çurpuktu yazdığım üç beş hece
Gözlerim kan çanağı, geçmişti beni gece
Zambaklar açmıyordu, gönül kışladı bu yaz
Kuruyan dallarımdan döküldü kurtlu kiraz

Gönlümden sökülürken öze giden tarikat
Kanrevan gözlerime derman olmaz nasîhat
Ne kahır yükü arzda ne sevdalı gökteyim
Palyaço mevsimlerde yaşatılan nükteyim
Bugün bir bir döküldü dalından nice güller
Bir yanda bağ bozanım ötede tarih inler

Bir inilti oldun kulaklarımda
Bitmeyen tebessüm dudaklarımda
Dökülen yaş oldun yanaklarımda
Damla damla inan seni özledim

Diktiği çiçekte tek kuru yaprak
Tat olmuş ses vermez yerdeki toprak
Gençliği dört mevsim hep sağnak
Tükettin kış oldu, hani? Dönmedi

Bilmem kaç ok deldi gerdiğin ânı
Kaç kurşun çığlığı doldu koynuma
Canevimde setler kurdum kadere
Gün olup içimden bakarsın diye

Karlı dağlarıma kor olup düştün