Elbistan diyorlar, bir uzak belde,
Karakoç doğmuşdu, bu güzel yerde,
Çatır çatır yazdı,yürek oynattı,
Kalemine daim, hakkı söyletti.
Hırsıza,soysuza prim vermedi,
Taş hep gedikdeydi, boşa yermedi,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta