Abdurrahim Karakoç'a Mektup Şiiri - Ömer ...

Sen gideli değişmedi hiçbir şey
Köyünde köpekler havlıyor gene
Yerli yerindedir hala tüm her şey
Arslan’ı çakallar avlıyor gene

Parayla tutulmuş sayın aydınlar
Hepsi bir serseri mayın aydınlar
Hallerine bakmaz koyun aydınlar
Yalanla milleti tavlıyor gene

Oyunda kuzuya rakip kurt düştü
Hak yol bir tanedir dedik; dört düştü
Düşünmekten içimize dert düştü
Kabuklar özünden kavlıyor gene

Fıtrata işledi korku-korkaklık
Madamın eline geçti erkeklik
Baya baya pirim yapar ürkeklik
Yiğitlik urganı boyluyor gene

Kalpler mühürlüdür gözler bakarken
Ölümü bilmezler yıllar akarken
Ak saçlı analar ağıt yakarken
Et satanlar şarkı söylüyor gene

Bey iskarpin giyer, garip çarığı
Kalleş avcı vurur körpe feriği
Şehire hapsettik bizim yörüğü
Yaylada çingenler yaylıyor gene

Haramiler bastı, ovayı-kenti
Gerçeğe dönüştü yalan söylenti
Ümitle beklenen her bir beklenti
Vurup sinemizi dağlıyor gene

İçini oydular kutsal mananın
Hiçbir hakkı yoktur haktan yananın
Torunları yetim kalan ninenin
Dul kalan gelini ağlıyor gene

Ekranlarda kadın, gelin satmalar
Şenay’larda günler, çalım atmalar
Köyde orak biçen garip Fatma’lar
Ah çekip, karalar bağlıyor gene

Hala bulamadık eski vakarı
Omzumuza basıp çıkan yukarı
Dost olanlar sende varken çıkarı
Kendine menfaat sağlıyor gene

On iki ay sürer yılda kışımız
İçimiz yanarken, susar dışımız
Kurumak bilmiyor gözde yaşımız
Sel oluyor, akıp çağlıyor gene

Seymani saysın mı daha KARAKOÇ?
Halimiz bu minval, aha KARAKOÇ
Güçlünün elinde saha KARAKOÇ
Keyfince gönlünü eğliyor gene

3 Haziran 2014-Gaziantep

Kul Seymani