Şiire yön veren, o büyük şair
Abdurrahim Karakoç'un ruhuna
Yüce Allah, Yüce Rahman-ı Kebîr
Rahmet etsin o muhteşem insana
Gayrısı bir yana, üstad bir yana
Öyle saf bir sevda varmış ki özde
Buz olur tutuşan alev de, köz de
Ne hikmetler sezmiş, yârdaki gözde
Gıpta ettim sevgisine, aşkına
Gayrısı bir yana, üstad bir yana
"Hak yol İslam" yazmak idi telaşı
Yaktı onu, mazlumların gözyaşı
Bırakmadı zalim ile savaşı
Biledi sözünü, vatan satana
Gayrısı bir yana, üstad bir yana
Türk darbe yedikçe, çileyle doldu
Çareyi şiirle feryatta buldu
Bir kutsal dava'nın kalesi oldu
Gönüldeki hudut, dar gelmiş ona
Gayrısı bir yana, üstad bir yana
Yazıp konuşturdu, Anadolu'yu
Şevkle yatıştırdı, Anadolu'yu
Aşkla tutuşturdu, Anadolu'yu
Coşku oldu, iman ile yanana
Gayrısı bir yana, üstad bir yana
Suç olsa da doğru yoldan şaşmadı
Kur'an'a bir ortak kitap koşmadı
Hakk rızası oldu bütün maksadı
Tuttuğu yol, gider yüce Rahman'a
Gayrısı bir yana, üstad bir yana
İslamı-Türklüğü başa tac etti
Mürekkebi bu uğurda tüketti
Kaleminden belli ki pek yiğitti
Hayran kaldım düşünce ve huyuna
Gayrısı bir yana, üstad bir yana
Okuyanı; silkelenir, doğrulur
Şevke gelir, bir coşar, bir durulur
Tüm şairler onun ile yoğrulur
Büyük miras bırakmış bu vatana
Gayrısı bir yana, üstad bir yana
Uyandırıp, hız veriyor adama
Coşturuyor, gaz veriyor adama
Müstesna bir haz veriyor adama
Kıyaslamak gibi olmasın ama
Gayrısı bir yana... üstad bir yana...
06.05.2015
Kayıt Tarihi : 19.6.2018 00:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!