Hiçbir sevgi çalmadı kapımızı.
Sevgisizliği sevgi diye yaşadık.
Üşüdü hep sol yanımız.
Doğuştan yetim kaldı yürek tarafımız.
Avuntularımız oldu bazen hani.
Sevgiler yeşerttik içimizde.
Sonrasında hüzünlü cam kırıkları kaldı.
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim