Gece çöker dört bir taraf zulumat
Bir esinti ki her yanı hüzün sarar
Semadan yeryüzüne uzanan bir zat
İnsanoğlunun vurdumduymazlığına ağlar.
Yıldızlar eğilip selam verir bu zata
ruhumun acılarını dindiremedim
bir yaşam boyu..!
sessiz çığlıklarım vardı
hep içimi yakan..!
onca yaşanmışlığın sarmaladığı
müphem bir öykü kaldı
güle güle eylül
tutunda yüreğime öyle git
aşka hudut çizmek
varmış sende
gidiyorsun işte
aşkta biter öyleyse..!
Ruhuma akan ilham kaynağım
Gel ey meleğim, tut ellerimi.
İçimi kaplayan sevgi yumağım
Durma koş, bak bekliyorum seni.
Yüreğini alıpta öyle gel
yollarda konaklar beklerim
bakarım eşsiz tabiata
isler içerisindeki ellerim
bağlanır kıvrım kıvrım dallara
inceden bir koku yayılır
ateşler içinde saklardım sırlarımı
dağlar ardına bıraktım son sevdamı
kalbimden kopup gelen şu ilhamları
döktüm satırlara ben yıllar boyu
ilham esintileri içinde yandım
Sence nedir hayat?
Alıyor musun yaşamdan bir tat?
İstemez misin sevapların olsun kat kat?
Dinle artık sözümü, inadı bırak.
Katran içersin hergün deva diye
Yüreğinde hüzün mü var?
Kafanda sualler mi var?
Acıdan gönlün mü ağlar?
Aç kapıyı dost ben geldim.
Herşeyin özü sendedir
Seni arayan gözlerimde bir ışıltı var
Başkoydum yoluna ben senin, şaşmaz ayaklarım.
Nefis alıkoymaya çalışsa da beni ne zarar
Sığmam deryalara, hasret hasret çağlarım.
Yokluğunda geldim bu hana, katıldım kervanına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!