üç tekerlekli
kiralık bisikletlerde
yedi liralık
nisan iklimiydi
çocukluğum...
Ne zaman yazmaya kalem tutsa elim,
yaz kış olur,
aşklar üşür,
boşanır imge,
şiirin mürekkebi tükenir,
yiter zaman,
Şafağın kızıl çocuğu
yüzümün hüzün haznesine düştüğünde
saat kadranlarının tıkırtısıyla değil,
uykunun en çetrefilli,
rüyaların en çipil,
çırılçıplak duyguların
Cır cır cır...
Lösemi değil belki ama,
beyazlarla oynarken diyorum...
Cır cır cır...
Durdu bütün sarkaçlar,
Her öpüşme sahnesini
bir sonraki
randevuya erteleyen
gribal enfeksiyonmuydu yoksa,
buruk yalnızlığın
bayram sevinci...
Bu serenatı kırıcı soğukta,
bu yağmur sabahlı
simitçi telaşında,
bu demli sokakların
çöpçü sessizliğiyle sana,
'jı té hez dıkım'
ben böyle bütün sevinçleri
yağmalanmış bir şehir,
sen öyle
gecekondularımın buğusuna
silüetini çizen şair,
sokaklarımı adımla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!