kın köprüsünde inancım
bozuyorum orucumu
suçsuzluğum tek sancım
bozuyorum orucumu
saldırıda aç kurtlar
aşkının
mürekkebi olsa
sensiz bendeki çırpınan denizler
kalemi
sensiz yeşeren
kuruyan ormanlar
Zincirlenmiş kökleri
Kıraç aç anaç toprağına
Sonsuzluğunda bir başına
Bakımsız susuz
Gül gibi filizlenen kır çiçeği
Kır çiçeğim
yağmur damlacıkları
vuruyor yine
güle
yaprağa
dikenine
bahçemin
dokuz şubat iki bin üç
fırtınalar içinde ki gün
kar
ayaz
buz dağları
kafam sıcak
rengârenk
ne tavus kuşu
ne kelebek
ne bahar bahçe çiçek
ne dikensiz hayat
ne uçsuz bucaksız kâinat
yağmur damlacıkları
vuruyor bahçemin gül yapraklarına
sararıyor dökülüyor
rüzgarla birlikte vurunca
yağmur damlacıkları
birikti acılar
dirhem dirhem içimizde
yüklendik elemleri yüreğimize
hamalı olduk ebede...
nefsimizde yoktur hınç
insanlara hır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!