Medeniyet Şehrim MARDİN..
Bir duruşu vardır ki adı heybet,
Var olduğundan beri; varlığını sürdürdü medeniyet.
Gizlidir kalesinde olan hikmet,
Asırlardır bu topraklara verip durdu cesaret.
Ben Arakan’dan Ahmet,
Gözlerimi açtığımdan beri gördüm; açlık, işkence, eziyet.
Dört milyon insan feryat ediyor bir ağızdan,
Rabbinden bir rahmet bekliyorlar her an.
Gözlerim ağlıyor, yakılıyor bedenim.
Soruyorum; Hani, Nerede Kardeşlerim?
Hiç görmediğim ama özlediğim.
Hiç dokunmadığım ama hasretim.
Bilirim sana layık değilim, lakin seni çok isterim.
Sana ağlar bu göz.
Seni arzular bu beden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!