1983 yılında başlayan bir hayatın muammaları arasında kayboldugu karanlıklardan bir şair vuku buldu.mayıs 1983 yılında üstat necip fazılı kaybettik.fakat mayıs 1983 yılında yeni bir soluk yasama ve şiire merhaba dedi.merhaba dünya
Hadi git sevdigim sevdigim uzaklara gözün aydın olsun
Bu da benim son ölümüm olsun
Bakarken ben ardından yaşlı gözlerle
Sen umutlar saç yeryüzüne
Geride bıraktıgın bir yıgın korku
Üzerine serpilmiş en taze acılar
Şiir bir deniz bense içinde küçük bir balık
Balıgın hayali ilgilendirmesede denizi
Ne deniz küser ona nede o denize
Balıga armağan edilen bir plakton
Gebe belki bir kelimeye bir dizeye
Solungaçlarda aynı ahenk ritim dalgalarda
İstanbul bugun nekadar da guzelsin
Sakla ne olur guzelligin kıskandırıyor tüm cihanı
Durusundaki ve bakısındaki bu derin mana
Endamın gebe yine büyük asklara
Sakla o endam ki melekleri bile kıskandırmakta
Su parıldayan yıldızlar sende
Var mıdır sevgiliden cayılıp ta
Askı itiraf edilen bir baska sehir
Yok mudur esi cihandaki böyle sevilir
Gelip gecen her an bir ömre bedel
Bırakıp giden mahcup dönen bahtiyar
Bu nefes,bu ses,bu iklim bir baska hayat kokar
Abdullah sen bir tanesin.