Abdullah Turgut Şiirleri - Şair Abdullah ...

Dönüşünü bekledim yine,
Gecenin zifiri karanlığında,
Sokaklarda bir tek ben,
Bir de cızırdayan elektrik direkleri,
Bekledim sabahın ilk ışıklarına kadar,
Ama sen gelmedin,

Yaşamanın anlamını seninle buldum,
Gözlerin bana bir rengin insanı,
Ne kadar etkileyebileceğini gösterdi,
Artık sensiz yapamayacağımı anlamamı sağladı,
Onlar konuşmadan sevdiğini söylemenin,
Tek yolu,tek kapısıydı sanki,

Artık gözlerinin içine bakamıyorum,
Daha doğrusu korkuyorum bakmaya,
İçine baktığımda daha çok bağlanmaktan,
Bağlanıp ta kaybetmekten,
Seni bir daha bulamamak,
Bu duygu ölümden de beterdir seven için,

Gaipten sesler duyuyorum artık
Sevdalar üzerine;
Soruyorum handan gelip geçenlere,
Sevda hakkında;
Hiç kimse bir şey diyemiyor
Sevda hakkında.

Seni ne sıfatlar anlatabilir,ne de diğerleri
Bu dünyada hiçbir kelimenin gücü,
Seni anlatmaya yetmez,
Sen sadece yaşanırsın,anlatılamazsın,
Seni yaşamakta imkansız ama,
Elden bir şey gelmiyor işte,

Başı boş dağlarda gezer benim sevdam
Alabildiğine uçsuz bucaksız
Bir o kadarda sınırlı
Bir kar tanesi kadar saf,
Kömür kadar kara.
Bir su kadar billur,

Bugün yine yanımdaydın,
Her zamanki gibi,
Seni sevdiğimden habersizce,
Belki de biliyordun sevdiğimi,
Yanımda toprağın üzerini kaplayan,
Bembeyaz bir kar örtüsü gibi saf bir şekilde,