Abdullah Tayboğan Şiirleri - Şair Abdull ...

söyle, kime sitem edeyim
dertlerimi, yaralarımı kime açayım
feryat figan düşüyor hep bana
bu derin yaraları nasıl kapayayım

isterdim ki benim de bir yarim olsun

Ne güneş doğar ufkumda
Ne sabah olur
Bilmem bu yalnızlığın adı mı
Yoksa
tadamadığım sevda mı
Yorgun akşamlarda sevgi ararım

ez ketim lê âlimîm rabunê
min dest agir dida
destê min dişewitî
şewat çiya min fahm dikir
âlimîm heskirinê, heskirinê
paşî te tenê dimam benda wê

Rüyalarımda ki ışık oldun
Gecelerimin hayali oldun
Hep, ama hep düşünen oldum
Sadece canan diye
Söylemeye gayret
Geceleri bir şahin oluveriyorum

Seni sevmek meğer suçmuş arkadaş
Kahrolası bu sevdaya
Aşkıma veya sevdiğime değil
Sadece şansıma.
Gam yemem desem yalan
Ne oldu desen bilmem

Sana aşıkmışım da haberim yomuş
Gözlerinde sevmişim renkleri
Yeşili, sarıyı kırmızıyı da
Haberim yokmuş
Kuşların kartalların
uçan kelebeklerin de

Rüyalarımda bile seni hayal ederdim
Onsuz ol diyorlar bana
Jirleşirdım onlara karşi
Bütünleştim seninle oysa
İnandım sana olan aşkımın ölümsüzlüğüne
Neydi beni böy sana bağlayan

Zindanlarda çürüsemde
Bir gün açlıktan ölsemde
Kurşunlara dizilsemde
inancımı yitiremem
Beni ezip sömürsende
Bin bir parçaya bölsende

dinyayê sê hebê go
hes ji te bikin hebin
bizanib yek ji wan ezim
na go du heb hebin
disa yek jê ezim
belê go yek hebê

ezîza ber dilê min
çiqas min xweş dikir
bi stêrka navê te
dinivîsî li ezmana
bi pêlê bahrê
min dinivîsi navê te