Abdullah Süyüm Şiirleri - Şair Abdullah ...

Yaşamalıyım seni ben

Yaşamalıyım seni ben
Kanımın son damlasına
Hayatımın en son anına kadar
Seni seninle yaşamalıyım

Cuma günü,
Siz sever misiniz bilmiyorum ama benim en sevdiğim günlerden birisidir, sabırsızlıkla bekliyorum, mübarek günü ve haftanın son işgünü, cuma gününü, rühen ve bedenen çok rahatılıyorum,sanki üstümden ağır bir yük kalkıyor ve hafifliyorum, kendimi özgür hissediyorum, askerde çarşı izni alıp sevdiğine gidiyormuşçasına çekiyorum cumanın akşamını, cuma akşamı beni birde kızıma,kuzuma kavuşturuyor, yatılı okuyan ve benden uzak olan kızıma kavuşup hasret gideriyorum.Evimizde he cuma bir bayram havası gibi geçiyor,ben bu yüzden cumaları çok seviyorum.bu cuma gününe ulaşma telaşı ömrümden günlerimi alıp götürüyor, belki ama ben yinede seviyorum cuma gününe ve kızıma ulaşmayı...
cumaları ve kızımı,bir tanemi,çok seviyorum ben,hem de çok...

Abdullah Süyüm

Bülbülün gülü sevdiği kadar
Bende seni sevdim, gülüm
Bülbülün güle yandığı kadar
Bende sana yandım, gülüm
Bülbülün güle dikenine rağmen yaklaştığı kadar
Bende sana yaklaştım, gülüm

Adını duymaya dayanamıyorum

Adını duymaya, dayanamıyorum
Gözlerine bakmaya, doyamıyorum
Kendimi senden, alamıyorum
Unutmak istiyor, unutamıyor

Sessiz gecelerde

Gecenin sessizliğinde dolaştım,
Saatlerce, kendimle baş başa
Yalnızlık şarkısı söyleyen sokakların
Kimsesiz ve öksüz kaldırımlarında

Ben sana doyamadım,
Ayrılığa sebep olanlar, doysun
Gelecek derken gidişine alışamadım,
Gitmene sebep olanlar, alışsın
Hep geleceğin günü bekledim
Yıllarım ömrüm geçse de, beklerim

Vazgeç gönlüm gitme kal,,
Kal yanımda bırakma beni,
Benimle bu şehirde,
Sensiz ve sessiz...

Hep yarım kalan bir şeyleri tamamlamaya çalışıyorum sensiz…
Yanık seslim... Karagözlüm...Yokluğun, o kadar uzun oldu ki, belki aylar belki yıllar gibi geçti, ardından. Ben saymaya korktum. Sensizliğe alışmak istemiyorum. Senin o güzel gözlerini, yanık sesini, kokunu çok özlüyorum. Hani derler ya zaman alışmayı öğretir insana ama unutmayı asla, ben alışmak istemiyorum yokluğuna ve sensizliğine, sen hep geri gelecekmişsin, bana dönenecekmişsin gibi her gün umutla uyanıyorum güne, yeniden sana âşık olarak gözlerimi açıyorum, bir sesine, bir nefesine muhtaç. Hani anlaşmıştık ya ne olursa olsun senede bir gün buluşacak, görüşecektik. Ben Senede bir kere bile olsa seni görmeye ve sesini, nefesini duymaya razıydım... Yanık seslim... şehrazatım...
Hani derdin ya; "karagözlüm senin aşkın ve sesin, dudakların beni deli ediyor".nerede o sözler, o yaklaşımlar unuttun mu güzelim yanık seslim... Nasıl oldu, ne oldu da birden kötü adam ve tek suçlu ben oldum. Çok zoruma gidiyor karagözlüm, kabullenemiyorum. Biliyorum ki sen o sözleri kalbinden söylemiyorsun. Bir anlık korku ve öfke söyletti bunları sana... Canın sağ olsun karagözlüm.
Senin cimrin, var yemez amcan olmak ne güzeldi… O zaman kızsam da, sinirlensem de bu sözüne, şimdi iltifat gibi geliyor ve hatırladıkça hoşuma gidiyor. O yanık sesinle beraber kulaklarımda çınlıyor.
Ne senin yokluğuna ne de sensizliğe alışmak istemiyorum geleceksin bir gün biliyorum ve yarım kalan tüm anıları ve sevdamızı seninle tamamlayacağız. …
Şu yüreğimde aylardır sakladığım sırsın kimselere anlatamadığım kimselerle paylaşamadığım. Sen, ben de yüreğimde öyle büyüdün ki artık sevdanı sığdıramaz, bedenimle taşıyamaz oldum. Hep yarım kalan bir şeyleri tamamlamaya çalışıyorum sensiz. Seni öyle çok özlüyorum ki her yeni günde yeniden âşık oluyorum sana… Bu da yarım kaldı tıpkı yaşanması gereken ama yaşayamadığımız anılarımız gibi, hayallerimiz gibi, sevdamız gibi, aşkımız gibi…

Olurda bir gün

Olurda bir gün, sevdiğim
Özleyip, beni görmek istersen
Cama çık, sokağa bak
Seni beklediğimi göreceksin

Kim bilir kaç sahile savurdu bizi o dalgalar
Neler yaşadık, neler yaşattık
Kiminden kaçtık, kimini kovaladık
Kimi içimize mıh gibi işledi
Kimi kolayca çıktı kıymık gibi
İlk aşkımızı unutamasak da