Abdullah Satoğlu Şiirleri - Şair Abdulla ...

Selâm sana pirler piri Mevlâna
Oldum sevginin esiri Mevlâna.

Geldi semâ semâ vecd ile Şah’a
Ben gibi hâkirin biri Mevlâna.

LÂLE ÜSTÜNE


Ne mateme, ne de melâle benzer
Bir türkü tutturdum lâle üstüne.
Elif elif ism-i Celâl'e benzer

ANNE

Bastığın yere Cennet dediler,
Cennet'ten melekler iner mş anne
Senden uzak kalmak cinnet dediler
Ayrılanlar bir gün döner mi anne?

BAKIP DA GİTTİN

DOKUZYÜZ DOKSANDÖRT, ON AĞUSTOS'DA
DÜNYADAN UKBAYA BAKIP DA GİTTİN
CENNET-İ ALÂ'DA SERİLİ POST'A
ŞİMŞEK GİBİ BİRDEN ÇAKIP DA GİTTİN

Nefsimi yermek için düşmez elimden kalem
Acizliğimdir benim için en büyük elem.
Dünya alt-üst olur bir yan bakışımla, lakin
Sona ermez bir türlü nefsimle mücadelem!

Sen gönül bahçemde açan lâlesin gülsün
Gül ay gülsün, güneş gülsün, kainat gülsün.
Bırak tel tel saçların omzuna dökülsün
Gül ay gülsün, güneş gülsün, kainat gülsün.

Sen her gece gönlüme bir rûya gibi gel

Besbelli şu minare şu minber Sinan'ın
Yıldızlara tırmanmada yer yer inanın.
Bir başka huzur kaynağı her mabedi bak;
-İnmiş gibi gökten yere- derler Sinan'ın...

GÖZLERİM

Yârelerim göz göz oldu gören yok,
Neden fersiz kaldı neden gözlerim?
Sis çöktü gözüme yol gösteren yok,
Bir nimeti elden giden gözlerim.

Niçin bu hallere düştüm niçin ben
Bir koca çınardım, özüm nerede?
Öyle bir mukaddes dâvâ için ben
Yanıp kül olmuşum, közüm nerede?

Ceddim denizlerce kükrer çoşardı

Ey Rabb’ın en büyük nimeti,
Sen Kabe'de Zemzem
Cami avlusunda sebil
Erciyes'te pınarsın.
Abant'ta gölsün, nefis bir tablo gibi
Gül yaprağında şebnem.