Abdullah Ortak Şiirleri - Şair Abdullah ...

Bu şehrin bir sokağındayım;

..ve bir başına,

Ne kadar uzak olsak da,

Pembe günaydınlara dokundu karanlık
Siyaha büründü gün
Ve gece iniyor usul usul gökyüzünden
Ve damla damla üşüsüyor yağmur pencemin denizliğine
Sen yoksun

Ve alışmayı öğretiyorsun,,
Ama alışabildiğin kadar, yokluğuna
Bu suskunluğunla,
Uzak şehirlerin gün batımlarına dokunuyor artık
Geceler yabancılıyor ayı ve yıldızları
Senin olduğun gibi kokmuyor artık gecenin teni,

Bu sabah yağmur var bu kentin kucağında,
Tanrı döllemedi geceyi,
Gece doğurmadı sabahı,
Sabah yüksündü belki de güneşi,
Kim bilir.

Ansızın gelen sonbahardı gözlerin
Ve döküldü yaprakları ömrümün damla damla,
Matem havasında bir şeyler var hissettiğim
hüzünle dökülüyor saçların omuz başlarına
ve binbir bilmeceyle düşüyor perçemleri yüzünü
kalbimin dinmeyen sızılarından sızarak

Bir geceydi,
Bir gecenin bir’iydi saat
Ruhuma sızan bir iniltiydi,
Sakladığım ne varsa çığlık çığlığa,
Ruhum bedenimden firari
Bir geceydi,

Seninle olmak vardı
Seninle olmak
Geceler ne kadar yalnız
Ne kadar karanlık olsa da
Gözlerine bakıp seni haykıramasam da
Bir Temmuz akşamında

Her tebessümü gülümseme sanma
Her gözyaşını ağlama
Tebessümlerinde ağlayanlar vardır
Gözyaşlarında gülümseyenler
Mutlaka

Bir sevenim yok artık biliyorum
Ne yazdığım bu satırlar anlatır beni
Ne ben beni anlarım
Ey sevgilim yoksun ya
Kopardığım çiçeklerde soldu hani
Ya kuruttuklarıma ne demeli

Gecenin rengi siyah
Kalp atışları hüzün
Karanlığın gözbebekleri gülümsüyor
Tebessümleri hasret
Tebessümleri acı
..Ve ben kırık kaldırımlarda bir başıma