Abdullah Onur Şiirleri - Şair Abdullah Onur

Hecelerle kızıla dönüyor gecelerim
40 dereden su getirir ilham perilerim
Haşhaşi hançerini elime tutuşturur intikam perilerim
Ayın gölgesinde vücüt bulur nefretim
Kargaların her çığlığında yok olur şevkatim
Bulutların üzerinden sinsice seni izlerim

Her gece Ay’a bakarak bir şeyler saçmalıyorum
Çizdğiniz sınırda değilim
Bu yüzden garip gözükebiliyorum
Artık bu lanetten kaçabiliyorum
Ama ona alıştım ben onu kovalıyorum

Hayatım sanki kördüğüm
Diyorsun yani yalan gözümle gördüğüm
Bir yıldız gibi söndüğüm
Hala reaşta yıllardır sövdüğüm

Kafam aşırı karışık mısralarım gibi

Nefretim güneşi sulasın ki
Neşem başak versin
Kahkahalarım evreni aydınlatsın
Gözyaşlarım denizleri kurutsun
Evren ismimi unutsun

Uydular yörüngede kuşlar bi’ rotada
Çok sevdiğiniz ağaçlarda yanıyor sobada
Emin olun şöyle der
Yıldızlar gelse dile
“en özgürümüz bile
Hırslarına köle”

Zamansız göçüp gittim
Çiçeklerin kokusuna inanıpta yittim
O nankörleri seviptte bittim
Her gün doğumu ölüp
Geceleri dirildim
Beyaz bir sayfa eşliğinde ölüleri dirilttim

Gece olmuş kızıl hala gökyüzü
Bulutların ardından kırmızı bir ay parıldayan
Yıldızlarla o günkü leşleri selamlıyor
Sarıyor herkesi ABONTEN'in laneti
Yok kimseye merhameti
Siz sevin etrafına umut saçan şairleri

Bu ay fikrine yakamoz
Deeünlerdeyim evet aklını karıştırır kozmos
Fikirlerim sizin gibi değil yap boz
Bu şiir halisünajik bir Oz
Gece kaskatı suratın, ciddi bir poz
Ben ise lakayt tavırlarımla sinirlerini bozuyorum

ABONTEN'İN LANETİ -part.3-

Şiirim hecesi bir gong sesi
Korkutmayı becerebiliyor herkesi
Cebinde silahı ile dolaşan serseri
Bile gelip bana biyat etti

BOYUNDAN BÜYÜK

Çıkarların hedefi
Düşüncesiz insan kitlesi
Kukla etti elleri
Neyin nesi bu halleri