Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Abdullah mahlaslıdır, kendisine şair diyemez, dertlidir sadece. Derdini düz yazıyla anlatsa fazla duygusal deyip yererler, şiirle ifade edince şair deyip seviyorlar. İnsanlardan bir insandır, şairin hayatı önemli midir? Öyle bir insandır işte, duygulara boğulmuş ve nihayet kelimeler kendisinden aleme yol bulmuş... İnsanlığın bilgisi tek bir hakikattir, şiirin sahibi değil şiirdeki hakikat mühimdir o vakit.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!