Abdullah Kılıç 5 Şiirleri - Şair Abdulla ...

0

TAKİPÇİ

1955’te Gaziantep’te doğmuştur. Gaziantep İlköğretmen okulunu bitirdikten sonra iki yıl köylerde ilkokul öğretmenliği yapmış, daha sonra Ankara Gazi Eğitim’e (Şimdiki adıyla Gazi Ün. Eğitim Fak. Resim Öğr. Böl.) girmiştir. Türkiye’de o yıllarda gençliğin içinde bulunduğu bütün sıkıntıları yaşamıştır. 1976’da tekrar öğretmenlik görevine dönerek bu defa liselerde uzun yıllar görsel sanatlar ve sanat tarihi öğretmenliği yapmıştır. Daha sonra resmi görevini bırakarak kültür-sanat alanında serbest çalışmaya başlamıştır. 1998’de İstanbul’a yerleşmiş, ...

Abdullah Kılıç 5

Yüreğine saplanan oktur aşk dediğin,
O’na götüren yollardır...
Avuçlarında uçurduğun güvercinler,
Gökyüzünde mavi, toprakta bereket,
İçinde sessizce kopan fırtınalardır.

Devamını Oku
Abdullah Kılıç 5

Yine dağ başını duman aldı.
Coğrafyamda kan var Mehmedim!
Çakal sürüsü dünkü dağlarımda.
Seni arıyorlar Mehmedim!...

Adının geçtiği topraklarda,

Devamını Oku
Abdullah Kılıç 5

Yine bahar geldi şu yaylanın düzüne,
Yeşillendi mor sümbüllü bağlarım.
Yıkılmadı ulu çınar, döndü özüne,
Kaybolan yıllara yanar yanar ağlarım...

Ne acılarla sulandı, uyandı toprak,

Devamını Oku
Abdullah Kılıç 5


“Ahirete göç eden öğretmenlerin anısına”

Bir okulumuz vardı bizim,
Öğretmen ocağıydı, çiçek çiçek.
Antep’in Gazi çocuklarına,

Devamını Oku
Abdullah Kılıç 5

İstanbul! İstanbul!
Payitahtım, dermanım, fermanım!
Ruhumun akça mayası,
Gönlümün sır aynası.

Camisi aşk, minaresi şehadet.

Devamını Oku
Abdullah Kılıç 5

Sultanahmed’te birgün,
Baktı, birisi sarılıyor eline.
Tanıdı, bu otuz sekiz Mesut idi,
Hocam dedi, sizi gördüm ya!,
Benim için ne güzel birgün,
Bırakın, elinizi, ayağınızı öpeceğim.

Devamını Oku