Öğrenmek değiştirir mi bir insanı bilemem,
Görebilsem keşke her zaman ama göremem,
Bildiğim bir şey yokken şu zamanları anlayamam,
Kıymet nedir onu da bilmezdim.Ama bir zaman...
Ben dürüst olmayı senden öğrendim,yalan söylerken,
Ey yolcu,gurbete gidersin bilmekteyiz,
Ezeldendir, biz de oraya gitmekteyiz,
Hasrettendir, özlemdendir orası öyle,
Sen tez elden uğrarsan bir de selam söyle,
İstikamettir ah ki ah kaybettiğimiz,
Ne yapsam sonuçsuz,elim kolum bağlı,
Yok yere üzmeseydim keşke boş yere,
Rastlamasaydım da biraz da olsa kırmasaydım,
Ah ben ah... sevmezdim bilsem ki üzüleceksin,
Rüyalarımda bile hayal görüyorum kötü mü?
Gecelerimi aydınlatan ey umut ışığım!
Sana baktıkça güneşi görürüm mehtabım.
Işıldayan nurunda aydınlanır her yer.
Etrafımı görür olurum o zaman.Başta ise aşkı...
Ama hiçbiri çekmez dikkatimi senden başka.
Bilir misin insan her kapıyı açamıyor,
kimi araba kimi ev kimi iş istiyor,
bunlar önemli değil dünya dönüp gidiyor,
birileri saatlerce kapıda bekliyor,
sürüyor vakit, geçiyor...Ne ses var ne seda,
Her zaman.. neden? Nasıl ve nereden?
Daha doğrusu kim? O... bir harf değildir her zaman,
O... bazen bir şarkıdır söylenemeyen ama dinlenilen.
O fark edilemez bir farktır ki yalnız düşlerdendir.
Gidilemez ve... bilemem iyilik vardır her yerde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!