Abdullah Kalender Şehit Şiirleri - Şair ...

Severken hala delice böyle
Soramam ki gözlerin nerede
Gözlerine vurulmadım görüp de
Ben yandım tertemiz gönlüne

Bilirim gözlerin kadar gönlün de

Zamanı geldiğinde, doyasıya sende seveceksin
Yanmanın ne olduğunu, ağlayarak bileceksin
Acele etme çiçekleri bekle ne olur, erişeceksin
Kışta sevemeyeceğini bahar gelince göreceksin

Sana göre değil şimdilerde sevmek, pişeceksin

Ne kadar uzaksın zalim
Sormuyorsun hiç halim
Durma artık çok özledim
Gel de, bitsin dertlerim

Gözleri vardı ya, istemese de anlatan sözlerini
Sözleri vardı ya, tutsam da ağlatan gözlerimi
Gülleri vardı ya, bilmese de benden geldiğini
Bir gün demiştim ya, istanbul alacak hepsini

Bir cami vardı ya, avlusunda çay içilen hani

bazen dalıp dalıp biryerlere gider
sonra bir of cekip boynunu büker
bilmemki bu garibi kimler üzer
iste o adına ben dedigim hüzün cicegi

belki derdini kimselere anlatamıyor

Özlüyorum yine ilk günkü gibi
Beklemek ! çok zor, ölüm sanki
Önemli olan aslında bu değil ki
Mesele ! sevmek hala,delice seni

Soğuk ve soluk sarmaşıkların sarıldığı

Dün yine seni andım bütün ruhumla tüm gece
Anlayıp ağlayasın diye dilimdeydi ismindeki her hece
Manasızdı, gereksizdi...bildim; ta ki kalbim dinince
Lakin söz vermiştim, tuttum...ve herşey bitince
Anlatamayacağımı anladım, aldı derin bir düşünce

Yazık, sana da bana da yazık
Ellerine hasret ellerime yazık
Sana kanan gönlüme yazık
Ayrılık acısı çekmeye yazık

Değmez, dala da güle de değmez