ABDULLAH GÜLTEKİN HAYATI
Varlığın acı veriyor yokluğun ızdırap
İçimde fırtınalar kopuyor
Sana geliyor benliğim istemeden
Saklamadım tek bir parça kendimden
Dom dom kuşunu gibi saplandın kalbime
Hiçbir hekim yanaşmadı deşmeye
Bu kurşunla razıysam eğer ölmeye
Tutar mısın elimden dalarsam rüyalara
Ben bal arısı sende gül olsan
Ben toprak olsam sende yağmur
Her halükarda sana ihtiyaç duysam
Sende verir misin bir parçacık kendinden
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!