ABDULLAH GÜLTEKİN HAYATI
Varlığın acı veriyor yokluğun ızdırap
İçimde fırtınalar kopuyor
Sana geliyor benliğim istemeden
Saklamadım tek bir parça kendimden
Dom dom kuşunu gibi saplandın kalbime
Hiçbir hekim yanaşmadı deşmeye
Bu kurşunla razıysam eğer ölmeye
Tutar mısın elimden dalarsam rüyalara
Ben bal arısı sende gül olsan
Ben toprak olsam sende yağmur
Her halükarda sana ihtiyaç duysam
Sende verir misin bir parçacık kendinden
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!