Abdullah Esen Şiirleri - Şair Abdullah Esen

Gönül bahçemdeki güllere sordum
Çılgın akıp giden sellere sordum
Seni getirmeyen yellere sordum
Ben her doğan günden seni dilendim

Aşkınla küllenmiş aleve döndüm

Ne elimde bir resmin ne gözümde hayalin var
İsmin bile unutulmuş boşa kurulmuş hülyalar
Leylak kokan bir bahçe değilsinki seni neyleyim
Üzüldüğünde üzüleyim sevindiğinde sevineyim
Fazla değil öyle ya yirmi yıl oldu ayrılalı
Ellerim kırılmaklı gözlerim ağlamaklı

Bir an-ı rehavetten sonra dinlen zaman ölsün
Gramafona ceryan ver desin seni sevmeyen ölsün

Her gün denizleri içip bitiriyorlarken
Bırakın da yemeyen değil yiyen ölsün

Senden bana
Yırtık bir resim
Gözyaşları ile ıslanmış
Bir hatıra defteri
ve bir de
Solmuş bir gül kalmış