Kimi sevdasını sattı, kimi yaşamını
Kimi imanını sattı, kimi giyim-kuşamını
Kimi adını sattı, kimi ağzının tadını
Kimi öküzünü, ineğini, buzağısını.
Bu mevsim satma mevsimi
Ali’si, Veli’si ayrı-ayrı bölündük
Ermiş’i, Derviş’i havalara büründük
Akıllısı, delisi bir tartıda göründük
Kentlisi, köylüsü hep birlikte süründük.
Sanırım bu ömrü boşa çürüttük…
Koyduk seni toprak yere
Selam söyle gidenlere
Tutunasın meleklere
Ak sakallı topal dede.
Bize orda bakarlar mı
Hani hiç bir şey bizi üzmeyecekti
Ne olursa olsun, kimse küsmeyecekti
Sözlerimiz sözlerimizi bölmeyecekti
Demek ki ikimizde yalancıymışız biz.
Yılın üçyüzaltmışbeş gününde
Hep yollarını gözlerim
Eller düğün cümbüşünde
Bense sevdamı özlerim.
Çevirdiler yolumuzu yılmadık
Taşırdılar sabrımızı bıkmadık
Dolduk, taştık; hiçbir yere sığmadık
Yolundayız Mustafa’m, Kemal’im, çıkmadık.
Ben Mustafa’yım, Kemal’im
Ekmeğimi kavgalar çaldı
Annem, saçlarımı rüzgarlar
Yüreğimi sevdalar çaldı
Annem, düşlerimi haydutlar.
Hava soğuk, rüzgarlı üşütürsün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!