Abdullah bin Revâha (RA)

(Şehitlerim, Can Şehidlerim: 25)
(Mute Şehidi)

Abdullah bin Revâha (RA)

Adı; Abdullah bin Revâha bin Sa’lebe
Bin Imriü’l-Kays bin Amr denilmekte O’na,
Ebû Muhammed künye eklenmiş adına,
Medine’nin yiğit yüreklisi şairim.

Babasının adına Revâha denilir,
O’nun annesi Kebse adıyla bilinir,
“Sâiru Râsûlullah” unvanı verilmiştir,
Râsûlullah övgüsüne mazhar yiğidim.

Hicret günü Resûle mihmandarlık etti,
O ki; Mikdad bin Esved’i kardeş edindi,
İbni Revâha, Hazrec kabilesindendi,
Medine’nin yiğit yüreklisi şairim.

O, Hz. Râsûlullah’a katiplik etmiştir,
Bedru’l-Mev’id’te Resûle vekalettedir,
Pek çok savaş öncesinde elçi gitmiştir,
Şahadet aşkıyla yanandır Abdullah’ım.

İlk Akâbe bey’atı’nda iman etmiştir,
Medine’de İslâm’a hizmetler vermiştir,
Hain Übey’i, Abdullah engellemiştir,
Medine’nin mert yürekli İbni Revâha’m.

Abdullah bin Revâha yazar ve şairdi,
Abdullah ki; çok güzel şiirler söylerdi,
İman edince kendini İslâm’a verdi,
Allah Resûlüne şiir okur yiğidim.

Bedir, Uhud, Hendek, Hudeybiye ve Hayber,
Abdullah bin Revâha ki; severek gider,
Bir virdi var ki, diline pelesenk eder,
Şahadet aşkıyla yanandır Abdullah’ım.

Ey Abdullah bin Revâha, sen pek büyüksün,
“Ey nefis! Ancak öldürülerek ölürsün,”
Virdinden dolayı sen ki; benim üstümsün,
Medine’nin yiğit yüreklisi Şairim.

Mûte günü gelip çattı, senin yerindir,
Orduda Ca’fer’den sonra büyük liderdir,
O, zafer ve şahadet aşkıyla gitmiştir,
Şahadet sevdasıyla yanan Abdullah’ım.

“Ey nefis! Seni cennete isterim” dedin,
Bu yolda yüreklice, yiğitçe and içtin,
Demiştin ki; “Öldürülerek öleceksin,”
Büyük isteğine nail olan yiğidim.

O Rum sürüleri arasında esmekte,
Karşısına çıkan düşmanı devirmekte,
Mûte meydanında erişmiş şahadete,
Cennete Resûle komşu olan yiğidim.

Râsûlullah, Medine’den Şam’ı görmüştü,
Der “Abdullah bin Revâha’da şehid düştü,
Onlar cennette yanıma yükseltildiler”
Selamlar olsun sana şanlı şehidlerim.

Kur’ân, Şuâra Sûresinde Yüce Rabbim der ki;
“Şairlere gelince, onlara azgınlar uyar,”
Ayet nazil olunca çarpar Abdullah’ın kalbi,
Devamında “Ancak, Allah’ı ananlar hariç,”
Bunu duyan Abdullah bin Revâha sevinmiştir.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan.