Fecrin aydınlığı gibi bir kitap getirdi resûlüllâh bize,
Hakkı görmez kör bir toplum iken erdirdi bizleri hidâyete;
İnanıyor kalblerimiz, o doğruyu söyler kesinlikle,
Müşrikler uyurken gaflet içinde; geceleri
Rabbiyledir o, bütün kalbiyle…
Allah’a yemin ederim, attan ya inecek veya indirileceksin.
Hele niye duruyorsun, ayağına gelmişken cennetin?
Ey nefis, vuruşup öldürülmezsen de ölüm seni bulacak.
Bir değirmendir ölüm, bir gün seni de alıp öğütecek.
Neyi arzuladıysan dünyada, bunlar hep sana verildi.
Doğru yolda ilerlersin, eğer istersen arkadaşların gibi şehâdeti.
Günahkârım fakat ben,
Af isterim Rabbimden.
Ya da kanımı dökecek bir vuruş isterim.
Kılınç ya da mızrakla deşilip çıkmış ciğerim.
Ta ki beni gören samimice desin,
Şu savaşçıya Allâh rahmet eylesin…
Allah’tan dilerim Senin için yardım ve nusreti,
İhsan eylesin Sana da, Musa’ya verdiği sabır ve metaneti;
Allah şahid! Ben olmuşum akıl ve basiretli,
Gördüm hep Sende, her büyük hayır ve fazileti.
Allah’ın Resûlü olduğuna getiririm ben şehadeti.
Senin hayrından uzak kalan nefsine eyler ihaneti;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!