Abdullah Belen Şiirleri - Şair Abdullah ...

Benim öyle süslü laflarım
Giyinmiş yalanlarım yok
Ne mutluluk vaat edebilirim sana
Ne güzel bir gelecek

Önemli olabilirsin, kutsal olabilirsin

Sen karlı dağların yaban çiçeği
Sen çöllere düşmüş ceylansın GÜZEL
Sen güz günü dalda zor duran yaprak
Filizi sararmış fidansın GÜZEL

'Damlayım' diyorsun deniz kadarsın

Bu kış mevsiminde karda, boranda
Yürek alev alev yanıyor GÜZEL
Baykuş mekân tutmuş bizim illeri
'Viran bahçe' deyip konuyor GÜZEL

Gözlerim takılır, buğulu cama

Dün akşam ahize inerken yere
Hıçkırık gırtlakta takılı kaldı
Kendimden utandım, 'ağlamam' dedim
Gözler dinlemedi, doldu da doldu

Her damla içinde gülümsüyordun

Hasret kısım kısım olurmuş meğer
Kimisi biterken kimi artarmış
Kimi yollar birkaç arpa boyunda
Kimisi de yürüdükçe uzarmış

Kimisi ardından hicran getirir

Gökler neden böyle masmavi olmuş
Onlara renk veren senin gözlerin
Ağaçlar yemyeşil acaba neden
Ne çektiler sana benzemek için

Güneş kahroluyor yanağındaki

Tomurcuk da olsa gülün ömrü az
Bekleye bekleye solmasın GÜZEL
Aklım gelir diyor, gözüm sabırsız
Yazıktır, yollarda kalmasın GÜZEL

Masa azap verir, çay zehir gibi

Beni sarp dağlara çıkmaz yollara
Gönderdin ardımdan gelmedin GÜZEL
Şafaksız geceler, yaş dolu gözler
Arkadaşım oldu bilmedin GÜZEL

Dağa, taşa sordum: "vefasız" dedi

Daha menekşeler yeşermemişti
Çiğdem bize inat açtı be GÜZEL
Leyleğin aklında bacalar yoktu
Yavrusu yuvadan uçtu be GÜZEL

Nice aylar geçti, aya benzemez

Sevda denizine bir yelken açtım
Daha ilk dalgada yıkıldım GÜZEL
'Alnım ak, başım dik' deyip dururdum
Sayende kırk yerden büküldüm GÜZEL

'El uzat, gönül ver, sev' dedim ama