Abdullah Atay Şiirleri - Şair Abdullah Atay

Sen gidince;
Donar kanım,iliğim.

Sen gelince;
Çözülür düğmesinden
İliğim...

Bu günlere biz barışla geldik
Beraber ağladık beraber güldük
Bir dilim ekmeği kardeşçe böldük
Yediğin çanağa pisleme hain.

Atam olmasaydı hiç olurdun sen

Ey sevgili! ..
Yufka yüreğimi senin için açtım.
Peynir,ıspanak,
Sevgi,şefkat,vuslat yerine
İçine
Hüzün,hasret,acı kattın...

Bakışların anafor
Çekti beni içine
Yokluğunu bana sor
Küstün hiç mi hiçine…

Ben sevdim eller aldı

Al gonca gülün görüp
Bağını geziverdim
İnce belini sarıp
Sırrını çözüverdim...

Gönlümün defterine

bir damla sudan oluşan canı
dokuz ay taşındığımız karnı
damarımızda dolaşan kanı
unutamayız unutamayız...

aldığımız ilk nefesi

Kişi;
Dert çekiminde şaşar
Yerçekiminde düşer
Ben de;
Yerçekimine inat
Her yârçekiminde

Güneş, ay, yıldız.
Ve bulut;
Göğe...

Dağ, ova,deniz.
Bir de yayla;

Elaleme naz geçmez
Gönül dosttan vazgeçmez
Dostun acı sözleri
Kolay kolay tez geçmez...

Suyun doldur testine

Ateş yanar kor olur
Gurbet bana zor olur
Yardan haber gelmezse
Yüreciğim dar olur..

Gün battı yine koyda