Eskişehir lülesi
Dosttur gönlün kalesi
Şu yalancı dünyanın
Çekilmiyor çilesi.
Ordu’nun fındiği çok
Hicranın bulutu çöktü içime
Gözyaşlarım akıp giden sel gayrı
Be hey zalim seven kalbin suçu ne
Hasretine dayanamam gel gayrı.
Bıraktığın hayalini saklarım
Bülbül sesli,gül nefesli bağımız
Sizi bekler her mevsimde Mudurnu
Konuklara geçit verir dağımız
Sizi bekler dört mevsimde Mudurnu.
Karşılar tepede saat kulesi
Abant’ın mor dağları
Mudurnu’ya bakıyor
Gönülün yar bağları
Bahar gülü kokuyor...
Mudurnu’nun keşi var
Havasıyla suyuyla
Cennetsin Anadolum
Dağıyla ovasıyla
Cömertsin sen Mudurnum…
Gönlümde yudum yudum
ey sevgili!
dün gece bağıma girdiğinde
‘sen benim tek gülümsün.
üzerine asla başka gül koklamam.
güzelliğin için NE DENSE
sözcükler yetersizdir hep’
Ateş közdür kömüre
Sevgi özdür gönüle
Yarin güzel olunca
Kışlar yazdır ömüre…
Bir zalimin yüzünden
Dün gece,
Dolunayın şahitliğinde.
Her bahar olduğu gibi;
Buluştum sevgilimle...
Usulca bağrını açıp,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!