Abdullah Anar Şiirleri - Şair Abdullah Anar

Belki de sahiden bırakacaksın beni.
belki de ben bırakılması elzem
en zararlı alışkanlığım.

Belki bir hata idi benle olmak
ve hayaller kurmak.

Zaman yoktu,
biz var ettik.

Var ettik
ve yok olduk
zaman içinde.

Dün hiroşimada
bin insan
bin candı
Bir insan tetiğe bastı
bin canı aldı

Her öykü
en az bir kötü
içerir,
içermeli

İçermeli

Ne olacak söyleyeyim,

Öncelikle aşık olacağız her gün yeniden.
Her gün birine yada başka birine.
Hep anlamlar yükleyeceğiz güne ve düne.

Ulucanlarda
uluyacan diyenlere
direnen
on can
can verdi
toprağa, suya

Yaş Otuzu geçti mi
fark etmez

Her yılın aynı heyecana
bir ilave
kat sadece

Özlemi indirdik falezlerden,
yüreğimize ellerimizle.

Gecenin karanlığı
6 yürekten gelen ışıkla aydınlandı.
ve her yer gündüz

Bizi düşünüyorum
beni bırakıp
hangi kavşakta rastladık birbirimize
ve çarpıştı arabalarımız karakolluk olduk

hangi paralel iki çizgi kesişti

Seni beklerken
birtanem,
Bir tane düşündüm.

Gözlerin kadar güzel,
ışığın kadar aydınlık