ÇAKIL TAŞLARI
Akşam karanlığa gebe
Şimdi deniz kenarında
olmak vardı...
Dalgaların köpüğünü hissetmek
ya da sırt üstü denize uzanıp
GÖK MAVİ YER KIRMIZI
Burası Çanakkale,
Gök mavi, yer kırmızı
Kem bakanın gözünü oyar,
Namusa uzanan elleri kırarız
Vermeyiz ırzımızı
Dağ, göle düşmüş hazan mevsiminde
Martılar uçuşuyor suya vuran aksinde
Kadrajlar sevdaya aşkla döner yüzünü
Ayazla nasiplenen yaprak tadar ölümü
Ben ise hayranım yeşile çalan gözlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!